ProPublica یک اتاق خبر غیرانتفاعی است که به بررسی سوء استفاده از قدرت می پردازد. برای دریافت بهترین داستان های ما به محض انتشار ثبت نام کنید.
این مقاله با همکاری زنده در افغانستان منتشر شده است، خبرگزاریی که در روزهای پس از سقوط کابل برای ارائه دیدگاه به حاشیه رانده ترین افغان های جهان راه اندازی شد.
در آخرین روزهای خروج آمریکا از افغانستان در ماه اوت، یک بمب‌گذار انتحاری 13 نظامی آمریکایی را که از ورودی فرودگاه کابل محافظت می‌کردند، کشت و ده‌ها غیرنظامی افغان را بیرون از دیوارهای آن تجمع کرده بودند.
گزارش های اولیه حاکی از آن است که پس از انفجار، یک تیراندازی وحشیانه انجام شد، زیرا تفنگداران دریایی بازمانده از خود در برابر افراط گراهایی که تیراندازی کردند دفاع کردند. یکی از افسران نیروی دریایی به سی‌بی‌اس نیوز گفت که زیردستش پس از اصابت به کتف او به "تیرانداز مقابل" شلیک کرد.
ژنرال کنت مکنزی جونیور، رئیس ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا در روز بمباران در کنفرانس خبری پنتاگون گفت: «حمله به دروازه صومعه توسط تعدادی از افراد مسلح داعش دنبال شد که به سمت نیروهای غیرنظامی و نظامی آتش گشودند». «در این حمله تعدادی از غیرنظامیان افغان کشته و زخمی شدند.
اما یک گزارش نظامی محرمانه که توسط ProPublica و Alive در افغانستان بررسی شده است، روایتی کاملاً متفاوت ارائه می‌کند و پرسش‌های جدیدی را در مورد یکی از مرگبارترین روزها برای سربازان آمریکایی در تاریخ 20 ساله جنگ در افغانستان ایجاد می‌کند.
این گزارش نشان می دهد که برخی از تفنگداران دریایی آمریکا پس از بمباران سلاح های خود را شلیک کردند، اما هیچ تیرانداز دشمن وجود نداشت. در عوض، احتمالاً آمریکایی‌ها به شلیک‌های هشداردهنده توسط نیروهای انگلیسی و سایر واحدهای آمریکایی در مواضع نزدیک پاسخ دادند. در این گزارش آمده است که ترکیبی از ضربه های جنگی، جراحات سر، دود و گاز اشک آور باعث شده است که برخی به اشتباه تصور کنند که توسط یک مهاجم به سمت آنها شلیک شده است.
در روز بمباران، پرسنل نظامی اطلاعات خاصی در مورد حمله احتمالی به فرودگاه داشتند. علیرغم این هشدار، گزارش نشان داد که تعدادی از مسیرهای احتمالی از ایست های بازرسی تحت کنترل طالبان عبور کرده و به بمب افکن اجازه می دهد بدون مانع به دروازه نزدیک شود. گفته شد بدون تضعیف ماموریت تخلیه "نمی توان از این حمله جلوگیری کرد". از بررسی ProPublica مشخص نیست که آیا فرماندهان از وجود رویکردهای محافظت نشده به دروازه اطلاع داشتند یا خیر.
سمت چپ: دروازه ابی در فرودگاه کابل، از یک برج دیدبانی بالای ورودی مشاهده می شود. در 26 اوت، در حالی که صدها افغان برای تخلیه آماده می شدند، تفنگداران دریایی از سمت چپ کانال و داخل برج دیدبانی در نزدیکی مرکز قاب محافظت می کردند. سمت راست: آثار سوزاندن زمین و دیوار مقابل برج مراقبت، محل انفجار بمب گذار انتحاری را مشخص می کند.اعتبار:
عبدالاحد پویا / در افغانستان زندگی می کند
اگرچه نیروهای ایالات متحده و متفقین به جهات مختلف شلیک کردند، بازرسان نظامی گفتند که آنها هیچ مدرکی نیافتند که نشان دهد غیرنظامیان افغان که صدها نفر در یک راهرو باریک حصاردار منتهی به دروازه صومعه جمع شده بودند، توسط تیراندازی مورد اصابت قرار گرفتند.
در این گزارش آمده است: "این یک بمب گذار انتحاری بود که با شلیک سلاح های سبک دشمن همراه نبود." او دریافت که شواهد موجود این موضوع را تأیید نمی کند که «تندبانان دریایی با سلاح های سبک درگیر آتش دشمن یا شلیک متقابلی بودند که به غیرنظامیان یا پرسنل نظامی آسیب می رساند».
اما بازرسان نظامی دریافتند که «چند تفنگدار دریایی» پس از انفجار به آتش پرداختند. آنها به چه چیزی شلیک کردند و چه کسی، اگر کسی، نامشخص باقی مانده است. در این گزارش آمده است: «تفکرات گوناگونی درباره محل تیراندازی و اینکه چه کسی واقعاً تیراندازی را انجام داده است، وجود دارد.
این گزارش نتیجه تحقیقاتی است که معمولاً پس از هر حادثه جدی به دستور فرماندهان آمریکایی صادر می شود. به نظر نمی رسد شامل مصاحبه با شاهدان افغان در مورد تیراندازی باشد. در این گزارش آمده است: «تحقیقات منبع باز هیچ گزارشی برای تأیید این نتیجه نگرفته است که شلیک های هشدار دهنده یا هدف گیری در پاسخ به حمله باعث آسیب بیشتر به غیرنظامیان شده است.
سخنگوی فرماندهی مرکزی ایالات متحده فوراً به پیام صوتی درخواست اظهار نظر پاسخ نداد.
این گزارش نگرانی‌های جدیدی را در مورد تصمیم رهبران نظامی ایالات متحده برای بارگیری ورودی عمدتاً با تفنگداران دریایی جوانی که هرگز در نبرد نبوده‌اند و در یک مأموریت تخلیه آموزش ندیده‌اند، ایجاد می‌کند که شامل تصمیم‌گیری برای پذیرش کدام افغان‌ها در فرودگاه است. بسیاری از افغان ها مترجم، امدادگر یا سرباز بودند که در کنار ارتش ایالات متحده خدمت می کردند. آنها از سرکوب طالبان می ترسیدند.
یافته‌های این گزارش با خاطرات تفنگداران دریایی ایالات متحده که گزارش دادند چند مرد مسلح به سوی آنها تیراندازی کردند و داستان غیرنظامیان افغان که برخی از آنها معتقدند نیروهای آمریکایی یا خارجی پس از انفجار با سردرگمی به جمعیت شلیک کردند، در تضاد است.
شفاخانه های افغانستان گزارش می دهند که افغان هایی را که بر اثر اصابت گلوله زخمی شده اند معالجه می کنند. سخنگوی شفاخانه اورژانس کابل در ایتالیا که برای معالجه قربانیان جنگ اداره می شود، گفت که از زمان انفجار حداقل 50 بیمار افغان را بستری کرده است که برخی از آنها به ضرب گلوله کشته شده اند.
این حمله انتحاری در آخرین روزهای جنگ آمریکا در افغانستان رخ داد. در حالی که طالبان به سرعت کنترل این کشور جنگ زده را به دست گرفتند، فرودگاه کابل توسط غیرنظامیان افغان که می خواستند فرار کنند، تصرف شد. رهبری ایالات متحده با اعزام هزاران تفنگدار دریایی برای ایجاد نظم در فرودگاه پاسخ داد. آنها به طور واقعی به مقامات مهاجرت تبدیل شده اند و شهروندان آمریکایی، دارندگان گرین کارت ایالات متحده و سایر افغان ها را که توسط هزاران نفر متحد به حساب می آیند، استخراج می کنند.
افغان ها در روز 25 اوت، یک روز قبل از حمله، در نزدیکی دروازه ابی در انتظار خروج از کشور تخلیه شدند.اعتبار:
مارکوس یام / لس آنجلس تایمز / گتی
تا 26 اوت، بزرگترین تخلیه غیر جنگی در تاریخ ایالات متحده تا حد زیادی در ورودی فرودگاه، تحت نظارت نیروهای گردان دوم، تفنگداران دریایی 1، تثبیت شده بود. هزاران افغان مستاصل در یک گذرگاه باریک منتهی به دروازه انباشته شده بودند که با دیوارهای بتنی بلند احاطه شده بود و از وسط توسط کانالی که به یک فاضلاب روباز تبدیل می شد تقسیم می شد.
این در اصل یک ناودان برای گاو انسان بود.
تقریباً در ساعت 5:36 بعد از ظهر، درست چند دقیقه قبل از اینکه تفنگداران دریایی دروازه را ببندند و آماده عقب نشینی شوند، یک افراطی دولت اسلامی به نام عبدالرحمن اللوگری یک جلیقه انتحاری حاوی تقریباً 25 پوند مواد منفجره را منفجر کرد. او در اوایل همان ماه پس از اینکه ایالات متحده پایگاه هوایی بگرام، مرکز هوانوردی مرکزی برای اقدام نظامی ایالات متحده، ناتو و افغانستان را ترک کرد، از یک زندان با امنیت بالا فرار کرد.
انفجار، اردوگاه‌های گلوله‌ای را از میان جمعیت و از کانال عبور داد و اجساد مردان، زنان و کودکان افغان و تفنگداران دریایی ایالات متحده را که درست در مقابل دروازه ابی ایستاده بودند، متلاشی کرد. کشته شدگان: 13 سرباز آمریکایی و تقریباً 160 یا بیشتر افغان. در این گزارش آمده است که 39 سرباز آمریکایی زخمی شده اند. به گزارش رسانه ها، بیش از 200 افغان زخمی شده اند.
به گفته شاهدان، در هرج و مرج متعاقب آن، هوا با شلیک گلوله می پیچید و مردم از همه طرف فرار می کردند و عده ای بر اجساد کشته ها و مجروحان پا می گذاشتند.
بر اساس این گزارش، تیراندازی از جهات مختلف در اطراف دروازه ابی انجام شد. در جنوب، نیروهای بریتانیایی مستقر در اطراف هتل بارون در مجاورت، از دو مکان جداگانه تیرهای هشدار دهنده شلیک کردند. تفنگداران دریایی با سلاح های خود 2/1 شلیک کردند. در این گزارش آمده است که یک یا چند سرباز - که هویت آنها ویرایش شده است - چندین گلوله به سمت هتل بارون شلیک کردند، هتلی که از نزدیک تفنگداران دریایی محافظ دروازه عبور می کرد.
بازرسان گفتند: «چهار گلوله از جلوی تفنگداران دریایی عبور می‌کرد که برای بازیابی قربانیان وارد کانال شدند و در مواضع امنیتی قرار گرفتند، که به احساس تیراندازی آنها کمک می‌کرد.»
نیروهای گردان دوم، سپاه یکم تفنگداران دریایی از تیراندازی به دو نفر بر روی پشت بام ساختمانی به سمت شرق، یکی با دوربین و دیگری با تفنگ خبر دادند. اما رهبران کندک به بازرسان گفتند که این ساختمان ها در کنترل طالبان است و بعید است تفنگداران دریایی از آن مواضع آتش دریافت کنند. این گزارش احتمال تیراندازی یک «عضو نالایق طالبان» به تفنگداران دریایی را تایید کرده است.
بازرسان بسیاری از خاطرات تفنگداران دریایی 2/1 را رد می کنند و خاطرنشان می کنند که آنها جوان بودند و تجربه رزمی نداشتند. در این گزارش آمده است که بسیاری از مصاحبه شوندگان نزدیک به انفجار بوده و دچار آسیب های مغزی یا ضربه مغزی احتمالی شده اند.
در این گزارش آمده است: «شایان ذکر است که تنها تفنگداران دریایی که پس از انفجار اعلام کردند آتش دریافت کرده‌اند، تفنگداران خردسال بوده‌اند که تجربه رزمی قبلی نداشته‌اند. "سایر رهبران به این نتیجه رسیده اند که هیچ حمله پیچیده ای وجود نداشته است، اما به سادگی معتقدند که وجود دارد.
الکس میرجسکی و دوریس برک از ProPublica در این مطالعه مشارکت داشتند. سمیرا نوحضت، عبدالاحد پویا، میرزاحسین سدید از "زندگی در افغانستان" در گزارش ها مشارکت داشتند.
