کوید-۱۹: چه کسی نیاز به آزمون دارد و کدام یک؟

همانطور که آنها خود را برای مدت طولانی پیش بینی "موج دوم" از همه گیر ویروس کرونا مهار, کشورهای سراسر جهان با عجله به گسترش خود را به آزمایش و افزایش و گسترش آنها, گرفتن نشانه خود را از کسانی که - مانند تایوان, آلمان و نیوزیلند - که به نظر می رسد برای انجام بهتر در هوازنگ موج اول.

در بسیاری از نقاط، از جمله فرانسه، تماس برای آزمایش افزایش یافته است در صف های طولانی تشکیل در خارج از شیوه های پزشکی و آزمایشگاه های پاپ آپ در میان هجوم تعطیلات مضطرب بازگشت از تعطیلات تابستانی خود را منجر شده است.

کارکنان بهداشتی به دلیل انتظار طولانی از خوی فرار شکایت کرده اند. آنها همچنین سردرگمی گسترده ای را در مورد اینکه چه کسی باید برای یک آزمون برود، کدام نوع آزمایش، و چه زمانی گزارش کرده اند.

[محتوای جاسازی شده]

در اواخر ماه اوت، مقامات بهداشتی آمريکا پس از ارسال دستورالعمل های آزمايش از نيروی ويژه کروناویروس کاخ سفيد که با آنچه دانشمندان می گويند برای کنترل همه گير لازم است، مقابله کرد، انتقاداتی را برانگيدند.

به دنبال روشن شدن توصیه ها، رئیس مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها گفت «آزمایش ممکن است برای تمام تماس های نزدیک بیماران تأیید شده یا احتمالاً Covid-19 در نظر گرفته شود» - تنها برای منتقدان به این نکته اشاره کنند که «ممکن است» برای یک عموم گیج کننده مفید نبود.

چه کسی باید آزمایش شود؟

دستورالعمل های آزمایش می تواند به مرحله شیوع بیماری در یک کشور یا منطقه داده شده و ظرفیت مقامات محلی برای آزمایش بستگی داشته باشد.

مرکز اروپایی پیشگیری و کنترل بیماری ها که یک آژانس اتحادیه اروپا است می گوید در موارد ظرفیت محدود، مقامات ممکن است تصمیم بگیرند تنها زیرگروه هایی از موارد مشکوک را بر اساس در دسترس بودن تجهیزات لازم برای آزمایش یا سطح انتقال جامعه Covid-19 آزمایش کنند.

ECDC با استفاده از یک "رویکرد آگاهانه منابع"، اولویت بندی آزمایش برای تعدادی از گروه ها از جمله بیماران بستری در بیمارستان با عفونت های تنفسی شدید، کارکنان بهداشت و درمان علامت دار و افراد مسن با شرایط پزشکی مزمن زمینه ای را پیشنهاد کرده است.

همانطور که با ماسک صورت، که کمبود آن دولت ها را در نقطه ای در سراسر جهان قرار داده است، راهنمایی مقامات بهداشتی در مورد آزمایش در راستای در دسترس بودن آزمایش ها تکامل یافته است.

چندین کشور که اکنون امکانات بزرگی را ساخته اند، همه اعضای مردم را تشویق می کنند که به دنبال آزمایش باشند، حتی زمانی که علائمی ندارند.

در فرانسه که سیستم بیمه درمانی عمومی سخاوتمندانه ای دارد، تمام آزمایش ها توسط دولت بازپرداخت می شود. با این حال اولویت به افرادی داده می شود که علائم را گزارش کرده اند و نسخه پزشک را به دست آورده اند، یا کسانی که با کسی که آلوده شده اند در ارتباط بوده اند.

سرویس ملی بهداشت بریتانیا برای جلوگیری از عجله در آزمایشگاه ها و شیوه های پزشکی می گوید مردم تنها در صورتی باید آزمایش کنند که علائمی داشته باشند یا از آنها خواسته شده باشد که آزمایش شوند. توضیح می دهد: «این کار به مطمئن شدن از افرادی که نیاز به آزمایش دارند کمک خواهد کرد تا یکی دریافت کنند.»

کدام آزمون را به دنبال؟

آزمایش ها برای کاوید-۱۹ شامل آزمایش تشخیصی واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) است که شامل سواب بینی است و آزمایش آنتی بادی، یک آزمایش خون که می تواند بگوید آیا فرد در گذشته آلوده بوده است یا نه.

آزمایش های آنتی بادی برای تعیین اینکه آیا افرادی قبلاً ویروس داشته اند یا خیر، از جمله کسانی که هیچ نشانه ای را تجربه کرده اند، مفید هستند.

از سوی دیگر آزمایش آنتی بادی برای افرادی که کمتر از یک هفته علائم داشته اند استفاده چندانی نمی کند، زیرا ابتلا به آنتی بادی ها به طور متوسط یک یا دو هفته طول می کشد. نباید از آن برای تشخیص عفونت ویروس کرونا فعال استفاده کرد چرا که آنتی بادی ها می توانند پس از بهبودی برای چند هفته در خون شما بمانند.

در این زمان محققان نمی دانند که آیا وجود آنتی بادی ها به معنای مصون بودن شما در برابر ویروس کرونا در آینده است یا نه؛ يا اگر مصون باشي چقدر طول ميکشه .

همچنین ناشناخته است اگر سطح آنتی بادی کاهش در طول زمان به سطوح غیر قابل کشف.

[محتوای جاسازی شده]

بر اساس تحقیقات کاکران بریتانیا، آزمایش های آنتی بادی یک هفته پس از اولین علائم تنها ۳۰٪ افرادی را که Covid-19 داشتند، تشخیص داد. اما دقت در هفته دوم با 70٪ تشخیص داده شده افزایش یافت، و بالاترین در هفته سه (بیش از 90٪ تشخیص داده شده)، قبل از کاهش دوباره در هفته های بعد بود.

به دلیل این تاخیر زمانی، به افرادی که در عرض ۸ روز از شروع علائم آزمایش می شوند توصیه می شود که یک آزمایش PCR انجام دهند که ویروس را تشخیص می دهد تا آنتی بادی ها، و بنابراین می توانند بگویند که آیا کسی خیلی زود آلوده شده است یا نه.

با این حال، برخی از مطالعات پیشنهاد کرده اند که تا یک آزمایش از هر پنج آزمایش ممکن است منجر به یک «منفی کاذب» شود که نشان می دهد فرد زمانی که در واقع این کار را می کند، ویروس ندارد.

این می تواند به دلیل یا به زمان بندی آزمون و یا خطای انسانی در طول آزمایش، به همین دلیل است که بسیاری از کارشناسان بهداشتی توصیه تکرار آزمایش PCR، به خصوص اگر علائم باقی می ماند.

چه زمانی برای آزمایش یا آزمایش مجدد؟

به افرادی که علائم را گزارش می کنند توصیه می شود که در اسرع وقت یک آزمایش PCR انجام دهند و قبل و بعد از آزمایش، در انتظار نتیجه، خود منزوی شوند.

همین امر در مورد کسانی که خانه ای را با کسی که آلوده است در میان می گذارند نیز صدق می کند.

در موارد قرار گرفتن در معرض محدودتر، مانند داشتن نوشیدنی با کسی که بعدها آزمایش مثبت می کند، فرد «تماس» باید هفت روز قبل از رفتن برای آزمایش صبر کند، تا اجازه دوره جوجه کشی ویروس را دهد.

کارشناسان بهداشتی هشدار داده اند افرادی که پس از قرار گرفتن در معرض آزمایش خیلی زود آزمایش می شوند، می توانند به یک آزمایش منفی کاذب ختم شوند، به این معنی که ممکن است بعداً آزمایش مثبت کنند.

کسانی که آزمایش PCR منفی دارند و سپس به معرض دید یا ابتلا به علائم می روند، باید دوباره آزمایش شوند.

هر کسی که آزمایش مثبت مورد نیاز است به خود منزوی در خانه به مدت حداقل 10 روز و تا زمانی که تمام علائم ناپدید می شوند.

مقامات بهداشتی در اکثر کشورها در حال حاضر نیاز به دو آزمایش متوالی منفی PCR دارند که ۲۴ ساعت از هم جدا شده اند، قبل از اینکه یک بیمار از انزوا خارج شود.

هم سازمان بهداشت جهانی و هم CDC نیز می گویند مردم را می توان ۱۰ روز پس از آغاز علائم شان، تا زمانی که سه روز بدون علامت بوده اند، بهبود یافته و غیر عفونی در نظر گرفت.