خط لوله نفت اوگاندا و تانزانیا پیامدهای زیست محیطی 'فاجعه بار' را تهدید می کند

صادر شده در: 17/09/2020 - 17:04اصلاحشده: 17/09/2020 - 17:05

قیمت نفت در سال ۲۰۲۰ به دلیل بحران کوید-۱۹ و نگرانی های درازمدت در مورد تغییرات آب و هوایی سقوط کرده است. اما در برخی از نقاط جهان، جاه طلبی های شرکت های نفتی بی مورد ادامه یافته است - با سوپرماجور توتال فرانسوی، CNOOC چین و پرچم دار کردن شرکت بریتانیایی تولو اویل برای برنامه ریزی یک خط لوله ۱۴۴۵ کیلومتری که نفت را از اوگاندا به تانزانیا منتقل می کند.

پس از سال ها بحث، مسیر خاص خط لوله تأیید شده است: میادین نفتی در منطقه دریاچه آلبرت اوگاندا را به بندر تانگا در خط ساحلی اقیانوس هند تانزانیا، در نزدیکی مرز کنیا متصل خواهد کرد. کار بر روی خط لوله تا پایان سال آغاز خواهد شد و انتظار می رود نزدیک به ۲۰۰ هزار بشکه نفت در روز حمل کند.

جان ماگوفولی رئیس جمهور تانزانیا پس از امضای قرارداد با یوری موسونی همتای اوگاندایی خود اعلام کرد: «این یک پروژه بسیار بسیار مهم برای مردم ماست.»

ماگوفولی ادامه داد: "امضای امروز ما گامی بسیار مهم در جهت اجرای این پروژه است که نه تنها باعث ایجاد شغل، بلکه ترویج همکاری در داخل منطقه، و تحریک توسعه اقتصادی در مناطقی می شود که خط لوله عبور می کند."

موسونی افزود: ما می خواهیم مردم ما سریع کار کنند و این پروژه را آغاز کنند.

بر روی کاغذ، تانزانیا انتظار دارد این پروژه ۱۰ هزار شغل ایجاد کند. اما نمی توان آن را بدون تاثیر نامطلوب بر اکوسیستم محلی و زندگی مردم محلی، گروه حقوق بشر FIDH و سازمان غیردولتی Oxfam هشدار داده اند. در دو گزارشی که در ۱۰ سپتامبر منتشر شد، هر دو گروه از دولت تانزانیا و اوگاندا خواست به حرف مردم مورد نظر گوش دهند. مقامات سازمان ملل متحد همچنين نسبت به اين پروژه ابراز نگرانی کرده اند.

ساچا فیرابند، مشاور جهانی شدن و حقوق بشر در FIDH به فرانسه ۲۴ گفت: «برآوردها حاکی از آن است که دست کم ۱۲ هزار خانواده به لطف این پروژه بخشی یا تمام زمین های خود را از دست خواهند داد.» وی ادامه داد: شرکت ها درب به در می روند و زمین می خرند و قول می دهند ساکنان روستاهای جدید را با زمین های جدید اسکان دهند.

با این حال، چنین «غرامت» بعید به نظر می رسد که ساکنان محلی را راضی کند. Feierabend گفت: طرح های خط لوله "آداب و رسوم خود را مورد توجه قرار نمی دهد". به عنوان مثال در برخی روستاهای اوگاندا که خانواده ها از قبل در آن اسکان داده شده اند، قبیله ها مخلوط شده اند و اکنون در بالای یکدیگر زندگی می کنند. در همین حال برخی از اجزای بسیار مهم از خوب مشترک، مانند چاه ها و زمین های چرای مشترک با همسایگان، نمی تواند منتقل شود."

نگرانی دیگر این است که کیفیت هوا و آب می تواند تهدید شود. فیرابند اشاره کرد: "فعالیت های اکتشاف نفت که چند سال پیش در اوگاندا انجام شد، در حال حاضر دسترسی به آب آشامیدنی سالم را پیچیده تر کرده است." هیچ دلیلی وجود ندارد که امروز باید متفاوت باشد؛ نشت می تواند عواقب فاجعه بار در دریاچه ها و رودخانه ها در منطقه محلی داشته باشد،" او ادامه داد.

این تهدید همه جدی تر است چرا که این پروژه پیش بینی می کند ۴۱۹ چاه نفتی در نزدیکی دریاچه آلبرت، یکی از بزرگترین دریاچه های آفریقا حفر می شوند. فیرابند می گوید: «این یک اکوسیستم استثنایی است که به هزاران ماهیگیر اجازه می دهد از منابع خود زندگی کنند، بنابراین جلوگیری از حفاری در این مناطق حفاظت شده بسیار مهم است.»

اگر چه این پروژه به نظر می رسد مجموعه ای برای رفتن به جلو، به عنوان همه چیز ایستاده است، توتال باید برای دفاع از نقش خود را در برابر دادگاه تجدید نظر فرانسه در تاریخ 28 اکتبر. NGO Survie، شاخه فرانسوی دوستان زمین و انجمن های اوگاندا Afigeo، Cred، Nape و Navoda شکایتی علیه ابرمجور فرانسوی مطرح کرده اند. به ویژه توتال را متهم می کنند که پیش از جبران ساکنانش، با صرف نظر کردن از زمین، قانون شکنی کرده است.

این مقاله از اصل به زبان فرانسوی ترجمه شده است.