'بشریت طبیعت قلدری است -- و ما قیمت پرداخت خواهد شد ، ' رئیس WWF می گوید فرانسه 24

بر اساس نسخه سال ۲۰۲۰ شاخص سیاره زنده که روز پنجشنبه منتشر شد، فعالیت انسان سه چهارم کل زمین ها و ۴۰ درصد اقیانوس های زمین را به شدت تخریب کرده است و احتمال می رود تخریب سریع طبیعت پیامدهای شدیدی بر سلامت و معیشت ما داشته باشد.

این شاخص گفت افزایش جنگل زدایی و گسترش کشاورزی رانندگان کلیدی پشت کاهش ۶۸ درصدی جمعیت جهانی پستانداران، پرندگان، دوزیستان، خزندگان و ماهی ها بین سال های ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۶ هستند. این هشدار داد که ادامه از دست دادن زیستگاه طبیعی خطر همه گیر آینده را افزایش داد به عنوان انسان به تماس همیشه نزدیک تر با حیوانات وحشی می آیند.

مارکو لمبرتینی، مدیرکل دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو دبلیو وی از رهبران جهان خواست در مورد هدفی برای معکوس کردن از دست دادن فاجعه بار طبيعت، مشابه هدف های تعيين شده برای آب و هوا در اجلاس سازمان ملل متحد در پاريس در سال ۲۰۱۵ به توافق برسند.

فرانسه 24 : ما شنیده ایم -- و اغلب نادیده گرفته -- چنین هشدارهای وخیم قبل از. آیا حتی شما از مقیاس از دست دادن طبیعت این بار شگفت زده شد؟

مارکو لمبرتینی: شوکه شدم اما تعجب نکردم. این کاهش آنقدر تند است که باور آن می تواند در چنین مدت کوتاهی اتفاق بیفتد، در مقایسه با میلیون ها سالی که این گونه ها در این سیاره بوده اند. شاید تعجب این باشد که با وجود هشدارهای بسیاری که این روند هنوز منفی است و در واقع تقریبا در حال شتاب گرفتن است. تکان دهنده است، غم انگیز است، چون ما در وظیفه اخلاقی خود شکست می خوردیم که به این اشکال دیگر زندگی احترام بگذاریم. اما یک پیام جدید هم وجود دارد و شاید، درخشش امید: ما در واقع شروع به نگاه کردن به این ارقام و نگران شدن می کنیم. این یک تغییر فرهنگی مهم است، از غمگین بودن در مورد انقراض و جنگل زدایی تا در واقع شروع به نگرانی کند. ما دیده ایم که این اتفاق با آب و هوا می افتد، در حال حاضر ما شروع به دیدن آن نیز با از دست دادن تنوع زیستی است. اين بهم اميد ميده بايد قبل از اينکه يه کاري در موردش بکني نگران بشي

آیا مبارزه برای حفظ طبیعت تغییر از یک وظیفه اخلاقی به مبارزه وجودی برای انسان نیز هست؟

به جای تغییر از یکی به دیگری، من می گویم ما شروع به درک آن را به عنوان هر دو. هنوز هم بسیاری از مردم که به درستی از آنچه که ما انجام می دهند وحشت زده وجود دارد, توسط این ecocide رانده شده توسط انسان. به عنوان گونه غالب، ما طبیعت را به گونه ای قلدری می کنیم که غیرقابل قبول است. از سوی دیگر شروع به درک این می کنیم که ما کسانی هستیم که قرار است بهای آن را بپردازیم. این سیاره از یک راه یا راه دیگر زنده خواهد ماند، تنوع زیستی برمی گردد، جنگل ها برمیگردند. اما اینکه آیا جوامع ما می توانند زنده بمانند، این یک علامت سوال بزرگ است، علامتی که برای فرزندان ما بسیار نگران کننده است. افقي که ما در اينجا در مورد آن صحبت مي کنيم صدها سال نيست - دهه هاست.

چطور يجوري به اينجا اومد؟ آیا نتوانسته ایم ببینیم که با صدمه زدن به طبیعت به خودمان صدمه می زنیم؟

تا حدودی مخالفتی بین یک دیدگاه انسان محور نسبت به جهان و یک دیدگاه زیست محور وجود دارد. در سابق، نوع بشر در مرکز همه چیز قرار دارد و اول می آید، در حالی که در دومی می فهمیم که باید رفتارهایمان را کنترل کنیم و مهماندار باشم تا استثمارگر. اما من می گویم چیزی عمیق تر، تقریبا در ژن های ما وجود دارد. مانند گونه های دیگر، ما در حال تکامل و مبارزه در یک محیط بسیار دشوار برای اکثریت تاریخ زندگی خود بوده ایم. ما رویکرد شکارچی-گردآورنده را برای زنده ماندن روز به روز توسعه داده اند، این کاری است که اکثر گونه ها انجام می دهند. آن ذهنیت هنوز در ما است، اما باید بفهمیم که رویکردی ناپایدار است و نمی توانیم این راه را ادامه بدهیم. ما تقریبا 8 میلیارد هستیم، با تکنولوژی برای صدمه زدن به طبیعت مثل قبل از هرگز. ما باید رابطه مان را با سیاره تغییر کنیم، از گرفتن، بدون فکر کردن به عواقب آن، تا مدیریت.

[محتوای جاسازی شده]

البته نابرابری در حال رانندگی ردپای اکولوژیکی با سرعت های مختلف است. برخی افراد بسیار فراتر از حدود این سیاره مصرف می کنند در حالی که برخی دیگر هنوز برای معاش و پیدا کردن غذا مبارزه می کنند. اما تخریب طبیعت بیشتر به جوامع فقیر لطمه می زند. اقتصادهای غنی قادرند برای مدت طولانی تری در برابر این تاثیر مقاومت کنند، در حالی که افرادی که مستقیماً به طبیعت وابسته هستند، مانند کشاورزان امری، مقابله با آن را بسیار سخت تر خواهند کرد.

آیا همه گیر کروناویروس به خانه آوردن این واقعیت برای مردم، به شیوه ای صریح تر کمک کرده است؟

در این وضعیت غم انگیز شاید، افتضاح، درس مفیدی در ارتباط بین طبیعت و سلامت انسان وجود داشته باشد و این واقعیت که با از بین بردن جنگل ها، با مصرف و شکار غیرقانونی حیات وحش خودمان را در معرض خطراتی قرار می دهیم که به سادگی ارزش آن را ندارد. آمار قابل توجه است: 60 درصد از بیماری های در حال ظهور با پتانسیل تبدیل شدن به همه گیر از تعامل با حیات وحش می آیند. این احتمال وجود دارد که همه گیر بعدی دوباره از یکی از این بیماری های zoonotic [که پرش از حیوانات به انسان] آمده است. بنابراین بله، آگاهی رو به رشدی وجود دارد.

چگونه این آگاهی رو به رشد می تواند به عمل مثبت ترجمه شود؟

ما باید مطمئن شویم که تریلیون ها دلار که به بهبودی [از بحران همه گیر] تغییر سبز در کشاورزی، در جنگلداری و بخش های دیگر که طبیعت را نابود امروز. ما همچنین نیاز به تنظیم قوی تر از تجارت حیات وحش و مصرف -- که توسط آن منظور من تجارت تجاری ، نه شکار subsistence توسط جوامع بومی. بسیار مهم، سال آینده ما این فرصت را خواهیم داشت که یک هدف جهانی برای طبیعت تعیین کنیم مانند ما برای آب و هوا [در کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۵] در پاریس. دولت فرانسه به این معنا به شدت فعال است و ما به دولت های دیگر نیاز داریم که آن جاه طلبی را در کنوانسیون سازمان ملل متحد [در مورد تنوع زیستی] در سال آینده در آغوش بگیرند. ما نیاز به یک هدف طبیعت مثبت است که متعهد به توقف و معکوس از دست دادن طبیعت -- به معنی فضاهای طبیعی و جمعیت حیات وحش -- تا سال 2030.

چگونه از دست دادن طبیعت را معکوس کنیم؟

ما دقيقا ً ميدونيم چطوري اينکارو بکنيم! خبر خوب دیگر در این مرحله از زمان این است که علم هم در مورد مشکلات و هم در راه حل ها هرگز روشن تر نبوده است. آگاهی در حوزه های سیاسی، اجتماعی و تجاری نیز شروع به رشد می کند، بنابراین اکنون زمان مناسب برای محکم کردن یک توافق محکم و توافق اهداف در سه حوزه کلیدی است.

اولی نیاز به محافظت از مکان های طبیعی تر است. ما در حال حاضر تنها از 15 درصد مناطق زمینی و 8 درصد اقیانوس ها محافظت می کنیم، زمانی که باید حداقل 30 درصد محافظت کنیم. دوم اینکه باید تجارت غیرقانونی حیات وحش در خشکی و ماهیگیری بیش از حد را مهار کنیم. ثالثا ، و این چالش برانگیز ترین است ، ما نیاز به 'سبز' رانندگان کلیدی اقتصادی از دست دادن طبیعت است. کشاورزی باید بدون جنگل زدایی شود و استفاده از آفت کش ها و کودها را کاهش دهد؛ شیلات باید اجازه می دهد سهام ماهی برای بهبود و از بین بردن اکوسیستم های زیر آب; و بعد معدن، جنگلداری و زیرساخت وجود دارد.

رک و پوست کنده بگویم، ما می توانیم همه این ها را به شیوه ای انجام دهیم که پایدارتر باشد. این موضوع به کار گرفتن تکنولوژی درست، داشتن مقررات درست و اساساً مشوق های مالی درست است. بیست سال پیش می گفتیم جایگزینی سوخت های فسیلی با انرژی پاک غیرممکن است. در اینجا ما، انرژی پاک در حال حاضر ارزان تر است - آن را می تواند در بخش های دیگر بیش از حد اتفاق می افتد.

[محتوای جاسازی شده]