کاشی پارس رازهایی که هیچ کس دیگری از آنها خبر ندارد

در این میان و در شمارهٔ ۵۹۱ بهتاریخ ششم ربیعالاول ۱۲۸۳ ه.ق، خبر جایگزینی روزنامهٔ دولت علّیهٔ ایران با راهاندازی و انتشار چهار روزنامه به چاپ رسید. روزنامهٔ دولت علّیهٔ ایران چندین سال با نظارت صنیعالملک چاپ و با سرلوحها و نقاشیهای وی تزیین میشد؛ اما از شمارهٔ ۵۲۶، تغییرات محسوسی در سرلوح آن دیده شد. با آنکه این مکتب از عناصرِ طبیعتگراییِ اروپایی بهره برد، اما به شیوهٔ سنتیِ آرمانیِ نمایشِ واقعیت در نقاشی ایرانی وفادار ماند. پیکرنگاری درباری نخستین سبکِ منسجمِ نقاشیِ ایرانی پس از سقوطِ صفویه است و در آن تلفیقِ سنتهای ایرانی و اروپایی در فرمی پالایششده و شکوهمند نمایش داده میشود. تأسیس این مدرسه باعث ترجمه آثار مختلفی از زبانهای اروپایی به فارسی شد. سپستر وظایف و مسئولیتهایی از سوی شاه بر عهدهٔ او گذاشته شد که بهگفتهٔ یحیی ذکاء، سرآغاز رسمیِ سانسور در مطبوعات است. اواخر سلطنت محمدشاه در اواخر سال ۱۲۶۳ ه.ق یا پس از آن سال، با سرمایهٔ خویش یا بهکمک محمدشاه یا بهگفتهٔ خان ملک ساسانی با کمکهای حسینعلیخان معیرالممالک جهت آشنایی با نقاشی اروپا به ایتالیا فرستاده شد. در سال ۸۵۶ ه.ق/۱۴۵۲ م و حدود شصتوپنج سال پس از درگذشت حافظ، فرماندارِ تیموریِ فارس، ابوالقاسم میرزا بابُر بن بایسُنقُر وزیر خویش شمسالدین محمد معمایی (دانشنامهٔ زبان، شخص را «یغمایی» ذکر کرده و نه معمایی) را فرمان داد تا بنایی گنبدمانند بر روی قبر حافظ در باغ مصلی بنا کند.

در مورد رقص بهویژه رقص بانوان نیز نظر غالب علما بر حرمت داشتن آن است. ترامپ که از زمانِ انتخاباتِ ریاستجمهوری آمریکا منتقد این توافق بود، ۱۸ اردیبهشت، ضمنِ انتقادِ صریح از سیاستهای منطقهای ایران و حمایت آن کشور از تروریسم، گفت این رفتار بیثباتکننده ایران، پس از توافق هستهای، شدیدتر شدهاند و آمریکا گروگانِ این مسائل نخواهد شد. با این حال، از پایان عهد ایلخانان تا عهد تیمور، نوعی ملوک الطوایفی در ایران ادامه یافت که دوام آن تقریباً سراسر کشور غرق در جنگهای محلی، هرج و مرجهای اداری و اغتشاشهای ناشی از ناامنی گردید. استان اصفهان از نظر تولید میوههای دانه دار و هسته دار در کشور رتبه ۵ و ۴ است. او از بنیان گذاران اصلی انجمن زرتشتیان اصفهان به شمار می رفت و تا پایان عمر ریاست آن را بر عهده داشت. گروه تحقیقات هواشناسی کاربردی سازمان هواشناسی هر چندماه گزارش تحلیل خشکسالی اصفهان را منتشر میکند. سپس خشک شده و مانند یک لایه سرامیکی ضخیم بین زمین و دیوار عمل میکند. همچنین این باغ به خوبی روش ایجاد منظر فرهنگی را معرفی میکند.

او در این سال یک قطعه نشانِ سرتیپی و حمایلش را از سوی شاه دریافت کرد. ابوالحسن در دههٔ بعد پیشرفتی سریع داشت و در سال ۱۲۵۸ ه.ق و در بیست و نه سالگی، نقاشی رنگ روغن از چهرهٔ محمدشاه، جایگاه او را بهعنوان هنرمند دربار تثبیت کرد و پس از مدتی سمت «نقاشباشی» دربار را دریافت کرد. این موضوع از آن جهت اهمیت دارد که پس از درگذشتش، در هیچ روزنامه و نوشتهای، یادی از او نشد و این گمان را پیش میآورد که او مغضوبِ شاه یا اطرافیان مانند اعتضادالسلطنه قرار گرفته باشد. این مناره به دلیل نشست نامتقارن در پایههای آن حدود هشت درجه به سمت جنوب شرقی منحرف شدهاست. صنیعالملک در ربیعُالْاوّل سال ۱۲۸۳ ه.ق به سمت نیابتِ اِعتِضادُالسَّلطنه در وزارت علوم منصوب شد. فعالیتهای نظمآفرینِ صنیعالملک چنان بود که از سوی شاه تحسین شد که نمونهٔ آن خبری است که در شمارهٔ ۵۴۳ روزنامهٔ دولت علّیهٔ ایران بهتاریخ ذیحجهٔ ۱۲۷۹ ه.ق به چاپ رسید. ۱۲۴۵» رقم خوردهاست. در عبارت دوم، نسبت «غفاری» یا «کاشانی» زدوده شدهاست؛ اما از آنرو که که در آن تاریخ هنرآموز و نگارگر جوانی جز ابوالحسن غفاری شناختهشده نیست، شکی در انتساب این سرمشق به او وجود ندارد.

مجدداً سرلوحِ شیر و خورشید در شمارههای ۵۷۹ تا ۵۸۸ در محرم ۱۲۸۳ ه.ق، ناشیانه و زشت به چاپ رسید که نشان از عدم نظارتِ صنیعالملک داشت، اما در شمارهٔ ۵۸۹ اندکی بهتر شد که احتمالاً از نسخههای کارِ صنیعالملک نسخهبرداری شده بود. اما شمارهٔ ۵۹۲ مجدداً با نام دولت علّیهٔ ایران و سرلوحِ شیر و خورشیدی مانند سرلوحهای پیشین و نیز پس از ماهها نگارهای از عزیزخان مکری به قلم صنیعالملک چاپ شد. اینچنین سبک او شکل گرفت؛ در نقاشی رنگ روغن، اصلاحاتی بر روش مهرعلی صورت داد؛ اما نقاشیها و پرترههای مینیاتوری او نشاندهندهٔ اصالت، طبیعتگرایی و کمال فنی است. » بر اساس سال نگارش کتاب، ابوالحسن در سال ۱۲۶۶ ه.ق به ایران بازگشتهاست. با توجه به شواهد و قرائن، در حدود سال ۱۲۲۹ ه.ق در کاشان متولد شد. پس از آن چند شماره بدون تصویری از رجال و شخصیتها چاپ شد. این بنا در میان آثار ملی به شماره ۶۱۴۶ به ثبت رسیده است. از شمارهٔ ۵۹۳ نام روزنامه مطابق با همان خبر پیشین، به روزنامهٔ دولتی تغییر یافت، اما ترتیب شمارهها همچنان باقی ماند و شیر و خورشیدِ این شماره نیز بهدستِ صنیعالملک نقاشی شد، اما در شیر و خورشیدهای شمارههای ۵۹۴ تا ۵۹۹ اثری از قلمِ صنیعالملک نبود.

در اینجا بیشتر به بررسی وب سایت کاشی سرامیک ظهیری.