بسیاری از زندگی ایاصوفیه استانبول را "تعجب می کنم از عجایب'

صادر شده در: 10/07/2020 - 14:14

معماری آیکون در محل اتصال بین آسیا و اروپا ایاصوفیه تبدیل به یک موزه در سال 1934 و در مرکز یک تصمیم سیاسی در مورد وضعیت خود را.

رئیس جمهور ترکیه رجب طیب اردوغان را به تبدیل استانبول نقطه عطفی به مسجد را برانگیخته بین المللی نگرانی یونسکو با هشدار داد که تغییرات وضعیت می تواند باعث میراث فرهنگی بررسی و مسکو تکرار کرد که این ساختمان جهان "شاهکار" است که "ارزش مقدس" برای روس ها.

این آخرین قسمت در تاریخ غنی این قرن ششم بیزانس عمارت است که نظارت این rampages از جنگ ها و فتوحات و تلاش برای مناسب آن نمادین قدرت.

ساخت و ساز از زمان کلیسای جامع آغاز شد و در 532 با بیزانس امپراتور ژوستین سپردن معماران Isidore از ملیت و Anthemius از Tralles با یک ماموریت برای ساخت بزرگترین مسیحی عمارت در جهان است. هیچ چیز تلقی می شد بیش از حد سخت و یا بیش از حد به انجام این ماموریت: صد مسیحیت ستون از معبد آرتمیس در افسوس و سبز و سنگ مرمر از تسالی سفید سنگ مرمر از مرمره صورتی سنگ مرمر از Synada زرد سنگ مرمر از آفریقای سیاه و سفید سنگ مرمر از پیرنه سیاه سنگ از بسفر منطقه...مصالح ساختمانی حمل می شد از سراسر جهان است.

بزرگترین گنبد جهان

"ژوستین تا به حال یک نفس کلیسای ساخته شده است" گفت: Frédéric Hitzel یک محقق و متخصص در تاریخ عثمانی در پاریس-بر اساس CNRS فرانسه و مرکز ملی تحقیقات علمی). "بازدید کنندگان را تحت تاثیر قرار ابعاد آن به ویژه با آن گنبد بود که بزرگترین در جهان در آن زمان (55 متر ارتفاع, 30 متر در قطر) و مانده است بنابراین تا زمانی که ساخت و ساز از سنت پیتر در رم یک هزار سال بعد".

آن زمان در مجموع فقط زیر شش سال برای بیش از 10 ، 000 کارگران و 100 استاد سازندگان برای ساخت ایاصوفیه که در یونان باستان به معنی "حکمت الهی". پس از افتتاح آن در 537 کلیسا شد و مقر اسقف کلیسای ارتودوکس و میزبانی تاجگذاری از امپراتوران بیزانس.

آن را دارای سابقه طولانی و برجسته. تا حدودی تخریب شده توسط زلزله های متعدد آن را به طور سیستماتیک بازسازی شده. اما آن را نیز غارت توسط صلیبیون در گونی قسطنطنیه در 1204. ثروت خود را در خصوص مواد گرانبها از آن محراب بسیار soughtafter. کلیسای شد و سپس یک کاتولیک کلیسای جامع تا خروج کارکنان در سال 1261.

سقوط قسطنطنیه

در 1453, قسطنطنیه, کاهش یافت و به عثمانی. در حالی که بسیاری از این شهر مسیحی سایت غارت شد, Sultan Mehmed دوم دستور داد که ایاصوفیه حفظ شود و سپس تبدیل به مسجد است. این آغاز یک دوره جدید برای کلیسای که یک مناره اضافه شد.

"Mehmed دوم به امپراتوری کاخ توپکاپی ساخته شده در این نزدیکی هست و در نتیجه رفت و به نماز جمعه در صفوف" گفت: Hitzel. "ایاصوفیه پس از آن به عنوان یک مدل برای ساخت و ساز در سایر مساجد مانند مسجد سلیمانیه ساخته شده بین 1550 و 1557 توسط معمار معروف سینن و Beyoglu مسجد معروف به مسجد آبی افتتاح در 1616."

در طول قرن ها سه مناره اضافه شد به ایاصوفیه و مسیحی موزاییک که Mehmed دوم تا به حال دست نخورده باقی مانده بودند و در نهایت با گچ پوشیده از 1750 به بعد. متعدد شده بودند انجام شده برای حفظ این ساختمان ایستاده مانند بین 1847 و 1849 تحت سلطان Abdulmecid که گنبد و خزانه تثبیت و اصلاح دکوراسیون داخلی و خارجی. بخشی از ضخیم سفید کاری که تحت پوشش موزاییک بود و پس از آن حذف شده است.

آتاتورک باعث ارائه 'انسان'

تاریخ پر سر و صدا از ایاصوفیه در زمان جدید به نوبه خود در سال 1934 که بنیانگذار ترکیه مدرن جمهوری مصطفی کمال آتاتورک تصمیم گرفت به "ارائه آن به بشریت" با تبدیل مسجد به موزه. مرمت آن بین 1930 و 1935 کشف موزاییک در نظر گرفته مظهر بیزانس هنر است.

"آتاتورک بود که بسیار سکولار می خواستم برای دیدن کشور خود را وارد کنید مدرنیته و برای او این به معنای نماد یک کشور باز و آماده به استقبال مسیحیان جهان" توضیح Hitzel. در طول رکود بزرگ سال 1929 ساخت ایاصوفیه به موزه کمک به جذب توریست های خارجی و سرمایه گذاران به استانبول.

امروز ایاصوفیه است که هنوز هم یک موزه بازدید توسط میلیون ها نفر از گردشگران هر سال است. در سال گذشته آن بود پر بازدید ترین جاذبه های توریستی در ترکیه با 3.8 میلیون نفر مشاهده سایت.

با این وجود ایاصوفیه است که فعالیت های مختلف مرتبط با اسلام در سال های اخیر است. از آنجا که اردوغان به قدرت رسید در سال 2003 این فعالیت ها را ضرب در داخل ایاصوفیه از جمله قرآن خواندن جلسات و جمعی نماز در میدان در مقابل بنای یادبود. در سال 2018 اردوغان خود خواندن یک آیه از قرآن وجود دارد.

از سال 2005 در انجمن بارها و بارها گرفته شده اقدام قانونی به تقاضای بازگشت به وضعیت مسجد بدون موفقیت است.

این مقاله ترجمه ای از نسخه اصلی در فرانسه.