دولت افغانستان برای از سرگیری مذاکرات با طالبان در دوحه، اما به نظر می رسد قرارداد صلح بسیار دور است

دو طرف از روز شنبه، شش ماه ديرتر از آنچه که به اختلافات تلخ بر سر مبادله جنجال برانگيز زندانيان برنامه ريزی شده بود، در دوحه پايتخت قطر با هم ملاقات خواهند کرد.

روز پنجشنبه دولت افغانستان شش زندانی دیگر را که طالبان دنبال می کردند آزاد کرد که دو نفر از آنها به جرم کشتن دو اتباع فرانسوی محکوم شده اند. آزادی آن ها واکنش شدیدی را در پاریس برانگیخت.

وزارت امور خارجه فرانسه در بیانیه ای اعلام کرد: فرانسه قاطعترین مخالفت خود را با آزادی افرادی که به جرم مرتکب جنایت علیه اتباع فرانسه، به ویژه سربازان و کارگران بشردوستانه محکوم شده اند، تکرار می کند.

طالبان اصرار کرده اند که مقامات افغان در مجموع ۵۰۰۰ زندانی از جمله شش زندانی را که از سوی دولت های غربی مانند فرانسه و استرالیا به خاطر حملات خودی به نیروهای شان مورد اعتراض قرار گرفته اند، آزاد کنند.

مذاکرات مورد حمایت آمریکا نقطه عطف بزرگی در درگیری های ۱۹ ساله افغانستان است، اما یک نتیجه صلح آمیز - یا حتی آتش بس - به دور از تضمین شده است چرا که مذاکره کنندگان با اهداف واگرا وحشی دست و پنجه نرم می کنند.

مايک پمپئو وزير امور خارجه آمريکا که در مراسم افتتاحيه گفتگوها شرکت می کند، گفت آنها نماينده يک فرصت "واقعا تاريخی" هستند.

پمپئو در حالی که به قطر پرواز می کرد به خبرنگاران گفت: "دو طرف باید "چگونه کشور شان را به جلو ببرند تا خشونت ها را کاهش دهند و آنچه را که مردم افغانستان می خواهند تحویل دهند- یک افغانستان آشتی کرده با دولتی که منعکس کننده کشوری است که در جنگ نیست."

دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، که برای انتخاب مجدد در ماه نوامبر آماده شده است، برای آوردن سربازان خانگی و پایان دادن به طولانی ترین جنگ آمریکا که نزدیک به ۲۰ سال پیش زمانی آغاز شد که واشنگتن به افغانستان حمله کرد و طالبان را در پی حملات ۱۱ سپتامبر برکنار کرد، سخت فشار آورد.

وندا فلباب براون، کارشناس افغانستان و همکار ارشد موسسه بروکینگز گفت که مذاکرات می تواند سال ها به طول انجامد، "با توقف و توقف های زیادی، گاهی اوقات شاید برای ماه ها با ادامه جنگ".

هر معامله ای به تمایل هر دو طرف برای خیاطی چشم اندازهای رقیب خود برای کشور و اینکه تا چه حد می توانند قدرت را به اشتراک بگذارند بستگی خواهد داشت.

طالبان که از به رسمیت شناختن دولت رئیس جمهور خودداری کرده اند، برای تغییر شکل افغانستان به یک «امارت» اسلامی فشار خواهند آورد.

دولت غنی به دنبال حفظ وضع موجود مورد حمایت غرب یک جمهوری قانون اساسی خواهد بود که حقوق زیادی از جمله آزادی های بیشتر برای زنان را در بر گرفته است.

تا کنون طالبان تنها تعهد های مبهمی را برای حمایت از حقوق زنان از طریق "ارزش های اسلامی" انجام داده اند و بسیاری از افغان ها می ترسند که هرگونه بازگشت جزئی یا کامل به قدرت، از سرگرفتن سیاست های قبلی مانند اعدام زنان متهم به زنا را آغاز کند.

امین الله، معلم 35 ساله مدرسه در ولایت قندوز می گوید: "تا آنجا که ما صلح می خواهیم، ما هم می خواهیم دستاوردهای سال های گذشته حفظ شود."

"من نمی خواهم مدرسه من بسته شود، اما صلح در اولویت است در حال حاضر."

ادعای 'پیروزی'

طالبان که از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ بر بیشتر افغانستان حکومت می کردند، از زمان برکناری، موضع چانه زنی قوی تری را نسبت به هر زمان ابراز خواهند کرد.

آنها در ماه فوريه پس از امضای قراردادی با واشنگتن که جدول زمانی گفتگوها را که قرار بود از ماه مارس آغاز شود، و نيروهای خارجی تا اوايل سال آينده عقب نشينی کنند، مدعی پيروزی شدند.

در مقابل، طالبان تضمین های امنیتی را ارائه دادند که منتقدان می گفتند مبهم است.

به محض خشک شدن جوهر در این معامله، شورشیان حملات تازه ای را به نیروهای افغان آغاز کردند و تمپوی میدان جنگ یخی را حفظ کرده اند.

این معامله طالبان را ملزم نمی کند که به طور رسمی از القاعده، گروه جهادی که قبلاً توسط اسامه بن لادن رهبری می شد، دست بکشد که هنگام طرح ریزی حملات ۱۱ سپتامبر علیه آمریکا از پناهگاه امنی در افغانستان برخوردار بود.

در عوض طالبان باید «اجازه ندهند» چنین گروه هایی از افغانستان به عنوان پایگاه استفاده کنند.

"وضع از طالبان... اندرو واتکینز، تحلیلگر افغانستان در گروه بحران بین المللی می گوید: «آنها موقعیت فعلی خود را یکی از قدرت های بزرگ درک می کنند.»

و در حالی که طالبان به طور کلی یک جبهه متحد را پیش بینی کرده اند، دولت افغانستان توسط فئودال های شخصی و رقابت های طولانی مدت به راه بوده است.

آتش بس

انتظار می رود نقطه فوری مشاجره موضوع متوقف کردن خون ریزی در جنگی باشد که ده ها هزار غیرنظامی را کشته و میلیون ها نفر دیگر را آواره کرده است.

توافق ایالات متحده اصرار داشت که طالبان شامل آتش بس دائمی تنها به عنوان "یک آیتم در دستور کار" در مذاکرات است، اما کابل اصرار دارد که می خواهد از روز اول برای آتش بس فشار بیاید - چیزی که طالبان گفته اند غیر استارت است.

واتکینز گفت که طالبان "به اندازه کافی به آمریکا یا دولت افغانستان اعتماد نکنید تا از جنگ دست بردارند، تا زمانی که مذاکرات صلح به نقطه ای برسد که به اعتقاد آنها گروه شان ممکن است واقعا منافع خود را تامین کرده باشد."

با این حال، فلباب براون گفت که طالبان یک قرارداد صلح را ترجیح خواهند داد که باید برای بقیه افغانستان به ویژه کابل بجنگند.

حتی اگر طالبان و دولت افغانستان در نهایت به معامله ای دست بزنند، آنچه در آینده پیش می آید یک سوال باز است.

آمریکا تاکید کرده است که آینده افغانستان اکنون در دست افغانستان است و پیشنهاد کرده است که اگر روند صلح از هم ب پاشد و هرج و مرج به دنبال داشته باشد، همین طور باشد.

"بیایید روشن کنیم: این مذاکره در مورد صلح نیست. این در مورد خارج شدن آمریکاست.» کریستین فیر، کارشناس جنوب آسیا در دانشگاه جرج تاون می گوید.

(فرانسه 24 با خبرگزاری فرانسه، رویترز)