دقیقاً زندگی در مسافرخانه Castaway هرگز آرام نبوده است. این متل ۴۶ اتاقه که هر هفته در میان بارهای غواصی و مشروب‌فروشی‌ها در انتهای غربی مرکز شهر رنو قرار دارد، به خانه دائمی ده‌ها نفر از ساکنان تبدیل شده است که جایی برای رفتن نداشتند.
اما در یک بعدازظهر گرم شهریور، نوع دیگری از غوغا پارکینگ را فرا گرفت. مستاجران زباله ها و اثاثیه قدیمی را از اتاق های خود خارج کردند. وسایل آنها در راهروها چیده شده بود: یک یخچال خراب، تشک های قدیمی، یک اجاق توستر، یک کابینت کوریو.
در حالی که خدمه واحدهای خالی را میخکوب می کردند، اسلحه های میخ شلیک می کردند و اره ها به صدا در می آمدند.
سه هفته قبل از آن، یک صاحب کازینو در خارج از شهر، جفری جیکوبز، مسافرخانه Castaway و 7/11 Motor Lodge را در نیم بلوک آنطرفتر خریده بود. او قبلاً مجوزهای تخریب هر دو ساختمان را پس گرفته است. مردمی که آنجا زندگی می کردند مجبور به ترک آنجا شدند.
جیکوبز پنج سال گذشته را صرف خرید ملک در اطراف دو کازینو که در مرکز شهر رینو خریداری کرده است. با وعده ساخت یک منطقه تفریحی 1.8 میلیارد دلاری، صدها نفر از ساکنان متل را به عنوان آخرین راه حل برای افراد بسیار کم درآمد آواره کرد.
تا زمانی که او Castaway و 7/11 را خرید، جیکوبز قبلاً زمین را از 14 متل که آنها را "محله های فقیر" نامیده بود، پاکسازی کرده بود. او در ساخت هتل‌ها، رستوران‌ها و آپارتمان‌های موعود که روزی می‌توانند منطقه تفریحی او را تشکیل دهند، پیشرفت کمی داشته است. برای تشویق تلاش‌های جاکوبز برای بازسازی، شورای شهر رنو مشوق‌های مالی و تسهیلات نظارتی را تصویب کرد. اما هیچ سیاست شهری برای جلوگیری از تخریب خانه ها، نیاز به جایگزینی واحدهای گمشده، یا ارائه تماس و کمک به کسانی که قرار است جابجا شوند، وجود ندارد.
در آن روز سپتامبر، راس، یک کارگر بازنشسته تعمیر و نگهداری که نمی‌خواست نام خانوادگی خود را ذکر کند، از درب باز بلوک 21 این فعالیت را تماشا کرد. راس در 20 سال گذشته در متل‌ها زندگی می‌کرد. متل قبلی که او در آن زندگی می کرد برای بازسازی در سال 2019 خریداری شد. او گفت: "آنها به همه ما 1800 دلار دادند و به ما گفتند که برویم."
بنابراین راس خود را در Castaway، یکی از فرسوده‌ترین متل‌های شهر می‌بیند.
متل های رنو در دهه های 1950 و 1960 به عنوان ایستگاه های استراحت برای مسافران در بزرگراه مشهور لینکلن ساخته شدند. تابلوی صورتی رنگ و رو رفته با برگ‌های نخل و مرغ‌های دریایی هنوز به عنوان یادآور تاریخ Castaway به عنوان مکانی برای استراحت است. با منسوخ شدن بزرگراه توسط ایالت های بین ایالتی و متل های هتل های بلند، متل ها به پشتیبان افرادی تبدیل شده اند که نمی توانند خانه دیگری پیدا کنند. تقریباً 2550 نفر در حال حاضر در بیش از 50 متل زندگی می کنند که عمدتاً در مرکز رنو هستند.
در حالی که برخی متل ها ارزان هستند، برخی دیگر همیشه ارزان ترین گزینه نیستند - در برخی از آنها اجاره بها 1000 دلار در ماه است - اما ورود به آنها آسان است. آنها برای ماه اول و آخر نیازی به سپرده یا اجاره ندارند. آنها به وام های بد یا اخراج های گذشته اهمیتی نمی دهند. برق، آب، تلویزیون کابلی و حتی وای فای معمولاً در اجاره گنجانده شده است. اما بسیاری از آنها با وجود تلاش‌های شهر برای وادار کردن مالکان به تمیز کردن آنها، در شرایط منزجرکننده‌ای رو به وخامت گذاشته‌اند.
وقتی جیکوبز متل می‌خرد، برای جابجایی مستاجران پول خرج می‌کند. او ادعا می کند که تلاش های او برای جابه جایی ساکنان را در شرایط زندگی بهتری قرار می دهد.
جیکوبز در پاسخ کتبی به ProPublica پس از تکذیب گفت: "کلی ویلسون، مدیر املاک جیکوبز، به تلاش های خود برای جابجایی مستاجران به روشی که کیفیت زندگی مستاجرینی را که در زمان خرید متل های فقیرانه زندگی می کردند، مفتخر است." از یک مصاحبه شخصی تنها مستاجرینی که به آنها کمکی نشده است کسانی هستند که دائماً الزامات آیین نامه رفتاری را که همه مستاجران هنگام خرید متل های مختلف در محله های فقیر نشین باید با آن موافقت کنند، زیر پا می گذارند.
ProPublica دو ماه را صرف صحبت با افرادی کرد که از متل ها بیرون رانده شده بودند تا ببینند آیا این موضوع وجود دارد یا خیر. برخی از مردم واقعاً در شرایط وحشتناکی زندگی کرده اند. اما معلوم نشد که همه در مکان بهتری قرار دارند. و هنگامی که آنها مجبور به نقل مکان شدند، از همسایگان خود جدا شدند و جوامع و شبکه های حمایتی خود را از دست دادند. وقتی جیکوبز متل خرید، زندگی افراد آسیب پذیر را به آشوب کشاند.
چنین صحنه ای بود که در آن روز سپتامبر در Castaway رخ داد.
هوای اتاق راس راس خفه کننده بود، بنابراین او در را باز نگه داشت. نباید نسیمی می آمد، زیرا دمای بیرون به 96 درجه می رسید. راس با عینک لبه دار مشکی و بدون پیراهن، در حالی که صورتش چند سانتی متر از تلویزیون فاصله داشت، نشسته بود. سگ همسایه، کاسی، بیرون دراز کشیده بود، بیش از حد از گرما سر باز زده بود که با نزدیک شدن غریبه ها کاری جز بالا بردن پیشانی اش انجام نمی داد.
نگهبانان هرکسی را که در متل زندگی نمی کرد بدرقه کردند و تهدید کردند که وقتی یک خبرنگار برای صحبت با ساکنان وارد شد با پلیس تماس خواهند گرفت. اتاق راس نزدیک لبه ملک بود و به خبرنگار این امکان را می داد که از پیاده رو زیر نظر یک نگهبان ریشدار با او صحبت کند.
راس سرش را بین دستانش گرفت. او گفت: «من یک جایی مثل اینجا می خواهم، یک متل با یک اتاق. "من باید یک متل پیدا کنم. من نمی دانم کجا وجود دارد."
شرایط در Castaway با توصیفات بدبختی که جیکوبز استفاده کرد - و اعضای شورای شهر هم تکرار کردند - برای توجیه تخریب متل ها مطابقت داشت. سوسک ها روی دیوارهای اتاق راس خزیدند. شیشه شکسته همسایه چسب خورده بود. موش های بزرگی که به اندازه کافی شجاع بودند که مردم را تعقیب کنند، از لابه لای کمدها خزیده بودند.
ری-ری والتر، که در متل زندگی می‌کرد و جیکوبز آن را خرید، گفت: «موش‌ها دیوانه بودند. «اگر به کمد نزدیک می شدی، به تو هجوم می آوردند. من بلافاصله از قفسه به سمت خودم پریدم."
والتر متل را به عنوان "فروده، خانه قربانیان رنو" توصیف می کند.
وقتی فهمید که جیکوبز آن را خریده است، چمدان هایش را بست و سوار ماشینش شد. او نمی دید چه کمکی می تواند به او برسد. زمان پیشروی بود.
او در مورد سدان خاکستری که گاهی هنگام استفاده از چراغ راهنما متوقف می شود، گفت: «حداقل من یک ماشین دارم، حتی اگر قدیمی باشد و کارهای عجیب و غریب انجام دهد.
نیکی کافمن دوست والتر به عنوان خدمتکار برای صاحب قبلی Castaway کار می کرد. او برای هر اتاق 5 دلار به او پرداخت، گاهی به صورت نقدی، گاهی برای شام و سیگار. او توضیح داد که قبل از مالیدن لاک نانوایی از روی دیوارها بتراشید. شغل او یک اتاق نشیمن برای او فراهم کرد.
کافمن اکنون بیکار بود. او گفت که او مستأجری نیست که مستحق کمک برای جابجایی باشد. برنامه اش این بود که کنار رودخانه بخوابد. او گفت که جای خوبی برای بانوج خود پیدا کرده است. شب قبل اونجا خوابیده بود. هنگامی که ProPublica وضعیت او را مورد توجه جیکوبز قرار داد، او گفت که در صورت نیاز به کمک باید با ویلسون تماس بگیرد.
نابودی Castaway به این معنی است که ساکنان آن نمی توانند از یکدیگر مراقبت کنند. کافمن دیگر قادر نخواهد بود راس را زیر نظر داشته باشد و وقتی فراموش کرد که کدام در متعلق به اوست، او را به اتاقش هدایت کند. او همچنین نمی‌تواند برای مرد طبقه دوم که او را «بسته» توصیف می‌کند، مواد غذایی بخرد. جامعه ای که در Castaway وجود داشت دیگر وجود ندارد.
پس از پنج سال تخریب متل ها، شهر رنو برنامه خاصی برای کمک به افرادی که در آستانه اسکان مجدد هستند ایجاد نکرده است. این شهر دارای برنامه های موجود در سطح شهر برای کسانی است که با ناامنی مسکن مواجه هستند، از جمله کمک به سپرده و کمک به اجاره. اما هیچ پوششی برای اطمینان از اطلاع ساکنان متل در مورد برنامه ها ارائه نمی دهد.
ویلسون در مصاحبه ای با ProPublica گفت که جیکوبز یک دسته چک باز به او داده است و مهلتی برای جابجایی مستاجران وجود ندارد.
ویلسون با هر مستأجری ملاقات می کند تا در مورد وضعیت مالی آنها و نوع خانه ای که آنها می خواهند صحبت کند. او به آنها می گوید که اگر به یک آپارتمان جدید نقل مکان کنند، اجازه نخواهند داشت چیز زیادی با خود حمل کنند: لباس اضافی، ملحفه یا وسایل دیگر. صاحبان جدید آنها نمی خواهند ساس یا سوسک در ملک خود باشد. ویلسون گفت که پیشنهاد خرید جایگزین برای نیازها را داده است.
ویلسون گفت که او می‌تواند مستاجران را با خدمات اجتماعی، شبکه‌ای از مدیران آپارتمان‌ها که مایلند از اخراج‌ها یا اعتبارات بد گذشته و کمک‌های عمومی، از جمله برنامه حمایت از سپرده‌های شهری، ارتباط برقرار کند. او گفت که به دلیل کمبود مسکن رنو، او ساعت ها را صرف رانندگی در جستجوی جای خالی می کند.
او موفق بود. یک خانواده شش نفره با درآمد ثابت یک خانه سیار پیدا کردند، اما نیاز به پرداخت اولیه داشتند. ویلسون گفت که برای آنها چکی به مبلغ 5000 دلار نوشته است. در Castaway، دو همسایه حاضر به جدایی نشدند، بنابراین او برای آنها آپارتمان هایی در یک مجتمع پیدا کرد. دیگران می خواستند از ایالت خارج شوند تا به خانواده نزدیک شوند، بنابراین او برای آنها بلیط هواپیما خرید.
او گفت: «من آنها را همانطور که می‌خواهند با آنها همراهی می‌کنم. "و آنها واقعا مکان های مناسبی هستند. آنها سوسک، ساس، موش های بزرگی که آنها را تعقیب می کنند، ندارند."
اما همه به کمک مورد نیاز خود نرسیدند.
در سال 2018، جیکوبز زنی را در مسافرخانه کرست، متل دیگری که خریداری کرده بود، مدت کوتاهی پس از سکته مغزی، او را بر روی صندلی چرخدار رها کرد و به سختی می توانست صحبت کند. طبق سوابق دادگاه، از زمانی که ویلسون متل را تعطیل کرد، دو ماه اجاره رایگان دریافت کرد. اما زن مجبور شد پیش یکی از دوستانش بماند که نیروهای امنیتی او را از بلوک قفل کردند.
جیکوبز در پاسخی کتبی به ProPublica گفت که او این زن را به دلیل نقض قوانین رفتاری که «فروش مواد مخدر، فروش اسلحه، فحشا، تهدید یا آسیب رساندن به همسایگان» را ممنوع می‌کند، اخراج کرده است. اگر مستاجر قوانین رفتاری را نقض می کرد، او را بیرون می کردند."
در همان سال، زنی بر اثر سپسیس مرتبط با ذات الریه، اندکی پس از از دست دادن اتاق خود در متل ال ری، زمانی که جیکوبز آن را خرید، جان باخت.
جیکوبز گفت که دیگر سوابقی از زنی که خانه خود را در ال ری از دست داده است ندارد، اما گفت که "اطمینان دارد" که او "با موفقیت به محل زندگی خود منتقل شده است". با این حال، آدرسی که در زمان مرگ او داده شد، پناهگاه بی خانمان ها در رنو بود.
راس هم جای بهتری نداشت. در اواخر سپتامبر، راس گفت که خبری وجود دارد. ویلسون برای او اتاق دیگری در متل پیدا کرده بود. طبق سوابق شهر، او تا پایان هفته بیرون می‌رود و چهار بلوک را به Ace Motor Lodge، متل هفتگی دیگری با سابقه طولانی بیماری و شرایط خطرناک منتقل می‌کند.
او گفت: «حدس می‌زنم با تاکسی تماس می‌گیرم. "من فقط یک چمدان دارم. زیاد نیست.»
در اوایل نوامبر، مسافرخانه Castaway خالی بود.
الکس میرجسکی در این مطالعه مشارکت داشت.
[ad_2]
مقالات مشابه
- برزیل رزومه انتشار Covid-19 ویروس تلفات پس از اعتراض
- اتوبار محدوده بلوار تعاون
- نحوه انتخاب زنان با لباس دختر کفشدوزکی
- اتوبار بلوار تعاون, باربری بلوار تعاون
- رهبران اتحادیه اروپا در تلاش برای صرفه جویی در بن بست رسیده Covid-19 بازیابی اجلاس
- تجهیزات و علوم آزمایشگاهی - سایت لب دایرکت
- فرانسه قرون وسطی chateaus بازگشایی به گردشگران پس از دو ماه از مستند
- سفارش کتاب از آمازون
- ما پلیس که به زانو در گردن از جورج فلوید به اتهام سوم-قتل درجه
- خرید اسید فسفریک 85%؛ قیمت و کاربردها - پترو کیمیا